[Nepali Poem] मलाई ढुंगा चिथोर्न मन छ

आज,

मलाई ढुंगा चिथोर्न मन छ

यी नंग्राले अनि यी दाँतले

रक्ताम्य हुने गरी नङ र गिंजाहरु,

भल बग्ने गरी सडकमा

उदांगो हुने गरी नसाहरु

तिनमा फिलिंगा उठ्ने गरी पीडाका

शिथिल हुने गरी मेरो चेतना

मलाई ढुंगा चिथोर्न मन छ

 

जब मानिसको मन ढुंगाभन्दा कठोर बन्छ,

जब न्यायको तराजुमा

अपराधीको नाम, दाम र प्रसिद्धि निर्णायक हुन्छ

जब न्यायधीशले अपराधीमा आफूलाई देख्छन्

अनि अवसादको कुण्डमा डुबाउँछन् पीडितलाई

जब न्यायधीश नांगै उभिन्छन्

र मुख छोप्न आदेश दिन्छन् अरुलाई

जब पीडितले मागेको न्याय दिन अस्वीकार गर्छन्

जब पीडकले माग्नसमेत लाज मानेको सुविधा दिन्छन्

जब समाजले गिल्ला गर्छ पीडितलाई

र देवता बनाउँछ अपराधीलाई


हो, आज मलाई ढुंगा चिथोर्न मन छ

चेतना शुन्य हुने गरी ढुंगा चिथोर्न मन छ ।